Bu soruya şimdi olsa, çoğu kimse "evet" demezdi herhalde. Ama ben çocukluğumda "televizyon" için ağlamıştım. 9 yaşındaydım. O gün ailemle birlikte misafirliğe gitmiştik. Ben o zamanlarda "çizgi film" hastası olmuştum, diyebilirim. zaten sadece TRT'nin bir kaç kanalı yayın yapıyordu o yıllarda. O gün de birkaç çizgi film yayınlanacaktı. Ancak bir sorun vardı. Misafir olarak gittiğimiz evin televizyonu bozulmuştu.
Bu durumun farkına varan ben, buna çok üzülmüştüm. O kadar ki, ağlayıp sızlamaya başladım. He-Man ve Voltran gibi çizgi filmleri o gün izleyememenin üzüntüsüyle ağlamamı bir süre devam ettirdim. Bunu gören ev sahibi amcamız, bu duruma kayıtsız kalmamak ve bir çocuğun gönlünü hoş etmek için hemen bir televizyon tamircisi çağırdı. En sonunda televizyon tamir edilip izlenebilir hâle geldi. Ne var ki, benim izlemek istediğim çizgi filmler de sona ermişti. Buna rağmen evde bulunan bayanlar sevinmişlerdi bu duruma.
Neden mi? Çünkü onlar da o gün yayınlanacak olan "Çiçek Abbas" isimli sinema filmini izleme imkânına kavuşmuşlardı. Benim sayemde böyle bir durum gerçekleştiği için bana şöyle dediler: "Babamız sırf senin ağlaman sebebiyle televizyonu tamir ettirdi. Yoksa çok uzun süre bu televizyon böyle bozuk bir hâlde kalacaktı."
Bu sözleriyle aslında bana olan minnettarlıklarını dile getirmişlerdi. Sonraki yıllarda da bu hatıramı devamlı olarak yâd etmekten geri durmayacaklardı. Ben de bu olayı ne zaman hatırlasam, hep şu soru aklıma gelir: "Bir Çocuk televizyon için ağlar mı?" sağlıcakla kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder